Diptonge, s. f., lat. diphthongus, diphthongue. Diphthongi autem dicuntur quod binos phthongos, hoc est voces, comprehendunt. Priscian. Gramm., lib. I, col. 561. Diptonges es ajustamens De doas vocals essems, fazens En una sillaba lur forsa. Leys d’amors, fol. 3. La… Leer másLexique roman; Diptonge – Predit