Monchosoft

LVII.

Cristias vey perilhar

Per colpa dels regidors,

Quar entr’ elhs no cap amors

Ni patz ni dreitz, qu’ ab tortz far

Son d’ autruy dreg enveyos,

E creys lurs iniquitatz,

Creyssen lurs possessios.

En aisso truep voluntos

Lo pus de las poestatz;

Ja non dirai dels prelatz

Qu’ ilh devon governar nos,

Mostran via per salvar;

Si s fan don lur tanh lauzors,

E dieus fassa ‘ls drech guidar!

Per sas obras deu mostrar

Selh que repren las follors,

Si que ‘l n’ eschaya honors;

Qu’ ayssi deu hom essenhar,

Quar non es maiestres bos

Per sol dictar apelatz,

Si ‘ls faitz no fay cabalos.

Aisso lais, qu’ autra razos

M’ o tolh don suy apessatz,

Qu’ els reys truep desacordatz,

Que d’ un voler non sai dos;

Tant vol quascus contrastar

Ab l’ autre, don es paors

Que dieus tot o desampar.

Un temps vol dieus yssausar

Crestias, e ‘l fon sabors,

Quar el pus era valors;

E pessavan d’ elh honrar

Contra Sarrazis fellos,

Et avian entr’ elhs patz

Et amor totas sazos.

Mas er es contrarios

L’ us a l’ autre, que duptatz

No y es enjans ni baratz

Ni cuberta tracios;

L’ us cuia l’ autr’ enjanar:

Mas pus greu m’ es dels maiors,

Qu’ el mals pot a mais montar.

Quan l’ us ve l’ autre baissar,

Se deurian far socors,

Quar qui val a valedors;

Mas estiers los vey obrar,

Que del creysser son gilos

E del mermar fan solatz,

Qu’ om val als pus poderos.

Bos reys castellas, N Anfos,

Ab dreg faits tot quant fassatz

Et auretz pro companhos.

El devers sia gardatz

Vostres, e ‘l pretz per vos.

Giraud Riquier.